استفاده از داروهای قلبی و کلیوی موجب خشکی بینی و گلو می شود
انواع دکونژستانهای بینی مثل قطره فنیل افرین و نفازولین را نباید به مدت طولانی استفاده کرد چرا که در این صورت بینی به این داروها عادت می کند از این رو تا هنگامی که از آنها استفاده شود بینی باز خواهد بود و به محض برطرف شدن اثر دارو ، بینی کاملا گرفته (کیپ ) می شود .
گرفتگی بینی در هنگام پرواز با هواپیما نیز رخ می دهد زیرا سیستم تهویه هوای داخل هواپیما باعث به گردش در آوردن مکرر ذرات معلق در هوا می شود و بینی خشک نسبت به میکروب های موجود در هوا آسیب پذیرتراست از این رو افراد در هنگام مسافرتهای هوایی طولانی می توانند با استفاده از قطره یا اسپری کلرورسدیم بینی خود را مرطوب نگه دارند .
اسپری های بینی برخلاف اسپری های دهانی که وقتی وارد ریه می شوند به میزان زیادی جذب خون می شوند، چندان جذب نمی شوند. بنابراین هنگام استفاده از اسپری بینی باید سعی شود این داروها به سمت دیواره های داخل بینی اسپری شوند زیرا اسپری کردن آنها به وسط بینی باعث خشکی بیشتر می شود .
آنتی هیستامین ها برای رفع عطسه ، خارش بینی و آبریزش بسیار موثرند اما بر روی احتقان بینی حداقل در کوتاه مدت اثری ندارند .
این در حالی است که اکثر آنتی هیستامین ها باعث خواب آلودگی ، کاهش عملکرد مژکهای داخل بینی و غلیظ تر شدن ترشحات بینی می شوند که دو عامل اخیر خود منجر به باقی ماندن طولانی تر میکروب و ذرات حساسیت زا در داخل بینی می شوند .
در حال حاضر آنتی هیستامین های جدید به بازار آمده اند که علایم خواب آلودگی و مضرات آنها به حداقل رسیده است ولی اثر دارویی آنها نیز به شدت آنتی هیستامین های اولیه نیست و ممکن است علایم حساسیت دیرتر بهبود یابد.
دکوونژستانها مثل پسودوافدرین ها باعث می شوند که انسداد و احتقان بینی سریع بر طرف شود اما بر روی عطسه تاثیر ندارند. استفاده از این داروها نیز عوارضی مثل خشکی دهان، اضطراب و بی خوابی را ایجاد می کنند، بنابراین دارو درهر فرد باید دوزی استفاده شود که ضمن باز کردن بینی منجر به بروز این عوارض در فرد نشود .
